Friday, April 12, 2013

Lentekriebels



We schrijven ergens half maart, de tijd dat de eerste lente tekenen zich in de natuur laten zien. Vogels beginnen te zingen, het klein hoefblad begint te bloeien en de vis wordt actief. Dit jaar is het een heel ander verhaal. Dat begon op 10 maart, na een dag met 24uur regenval, hierna ging de wind de noord-oost hoek in en was daar en bleef daar. Dagelijks nachtvorst en overdag temperaturen van een graad of 3.
Nu, 12 april is het dan eindelijk wat minder koud overdag. Deze week de hele week vrij met hoge verwachtingen om wat te vangen. Althans dat had ik toen ik de vakantie op nam eind februari. Het werd snders helaas, de eerste dag hoogstens 4 C overdag. Maar een echte visser laat zich niet weerhouden om toch te gaan vissen. Goede voorbereiding, goed voer, materiaal uitbalanceren, stekkeuze bepalen. Kortom, alles werd er aan gedaan om er, ondanks de winterse koude, een succes week van te maken.
Zondag, maandag, dinsdag elke dag een paar uur wezen vissen op verschillende stekken, in de wind, uit de wind, in de zon, als die er al was. Allerlei soorten aas geprobeerd, maar hoe ik mijn best ook deed, de vis wilde niet bijten. Op wat blankvoorntjes na dan. Naar het einde van de week gaat eindelijk het roer om, de harde wind uit de koude noord-oost hoek verdwijnt. Het gaat na een maand weer eens wat regenen, wind in het zuidwesten en de temperatuur gaat naar bijna 10 graden.
De spullen maar weer gepakt en vol goede moed op weg naar de visstek. Lente zeelt blijft nog steeds het doel, maar brasem, karper of grote blankvoorn, alles is welkom na deze rampweek. De vogels zingen volop, de lentebode, de tjiftjaf is ook hoorbaar alles krijgt lentekriebels met het stijgen der temperaturen. Eerst maar 2 voertstekjes maken. Een paar handjes gekiemde hennep gaan op de stekken, hopen maar. De hengel opgetuigd met een pauwpennetje en centrepin, een worm als aas. Afwachten maar...Twee uur later zit ik nog te wachten op de eerste aanbeet. Pffff de moed begint te zakken. De waterthermometer eens te water laten. Na een minuut of 5 opgehaald, 8 graden....dat is niet er bemoedigend. Buien beginnnen zoals voorspeld zich te ontwikkelen en de eerste regen valt. Nog maar eens even op het andere voerstekje kijken. ingegelegd en, zowaar dat leek op een tikje op de pen. Nog een paar tikjes en de pen zeilt langzaam weg. Aanslaan en wat een geweldig gevoel aan de andere kant van de lijn, een boksende zeelt. Heel voorzichtig wordt de zeelt gedrild. Na een paar minuten ligt de vis gelukkig in het net. Een schitterende zeelt zonder een enkele beschadiging. De vis meet 45 cm. Na wat statieportretten gemaakt te hebben gaat de vis weer terug het koude water in.
Eindelijk, een nieuwe periode breekt aan na de langdurige koude, op naar de echte lente!